آرشیو فروردین ماه 1401

توضیح انواع چربی گیر

چربی گیر: امروزه با صنعتی شدن کارخانجات و صنایع تولیدی موضوع حفاظت از محیط زیست و طبعیت از اهمیت ویژه ای برخوردار گشته است.

در همین راستا آلایندهایی که از طریق خروجی پساب صنایع مختلف، کارخانجات، پالایشگاه ها و فاضلاب  رستوران ها، فست فودها، تالارها، فود کورت ها، شیرینی پزی ها، قصابی ها ،کارواش ها، هایپر مارکت های که گوشت و مرغ بسته بندی می کنند.

و برخی دیگر از اصناف وارد شبکه فاضلاب و یا درون چاه های جذبی می شوند حاوی مقادیر زیادی چربی و انواع روغن می باشند و باعث آلودگی منابع زیر زمینی آب می شوند.

این چربی ها ساختار مولکولی بسیار سخت و قوی دارند و به همین جهت توسط میکروارگانیسم های هوازی یا غیر هوازی به راحتی قابل تجزیه نیستند.

در نتیجه نبایستی این قبیل فاضلاب بدون جدا سازی چربی ها وارد شبکه فاضلاب و چاه جذبی شوند زیرا علاوه بر آلودگی های زیست محیطی باعث انسداد لوله های فاضلاب و منافذ دیواره چاه می گردنند.

و مانع از  جذب فاضلاب و آب درون چاه شده و پس از مدت نه چندان طولانی عملا چاه کارایی خود را از دست داده و پر می شود.

قبل از متصل کردن فاضلاب به شبکه اصلی و تخلیه آن به درون چاه یا اگوی فاضلاب شهری ، حتما بایستی چاره ایی اندیشیده شود تا از ورود این چربی ها و روغن ها  جلوگیری گردد.

مجموعه طرح و ساخت پرسا در حوضه تجهیزات آشپزخانه صنعتی بصورت گسترده در حال فعالیت است.

امروزه شاید در بسیاری از رستوران ها و تالارها و فست فود ها از ریختن مستقیم روغن های مصرف شده به درون فاضلاب  جلوگیری شود و با جمع آوری درون مخازنی که بدین منظور تهیه شده این روغن ها برای مصارف صنعتی به فروش برسند ولی نبایشتی فراموش شود که قطعا فاضلاب ناشی از شستشوی ظروف تهیه  و سرو غذا ، محیط  پخت و پز و...

این اماکن  حاوی مقادیر بسیار زیاد چربی های اشباع شده و نشده می باشند.

برای جلوگیری از این اتفاق ، سیستمی به نام چربی گیر ( Grease trap  ) که به آن گریس تراپ یا دگریسر نیز گفته می شود.

با یک مکانیزم ساده طراحی شده و امروزه در بسیاری از این اماکن استفاده می گردد .

در واقع چربی گیر مخزنی است از جنس بدنه فایبرگلاس ،بتنی، کامپوزیت ، پلی اتیلن  و استیل می باشد.

که وظیفه خنک کاری پساب خروجی از آشپزخانه ،رستوران و...

هرجایی که در فاضلاب آنها روغن وچربی وجود دارد را به عهده دارد.

کارشناسان گروه بین المللی طرح و ساخت پرسا با تجربه بالای خود در راه اندازی آشپزخانه صنعتی بهترین مشاوره را برای انتخاب بهترین تجهیزات آشپزخانه صنعتی ارائه می دهند.

خنک کردن فاضلاب یا اصطلاحا خنک کاری باعث شناور شدن چربی و روغن بر روی سطح فاضلاب شده و از آنجاییکه چگالی روغن از آب کمتر می باشد به راحتی جمع می گردند دیگر ذرات با چگالی بیشتر در قسمت پایین مخزن ته نشین می شوند البته یک سبد آشغال گیر در داتدای دهانه ورودی مخزن تعبیه شده تا از ورود اجسام و آشغال های درشت جلوگیری نماید.

در مدل های اتوماتیک ،چربی ها بعد از جمع آوری به مخزن ذخیره چربی منتقل می شوند.

دستگاه چربی گی به عبارتی باعث به دام افتادن چربی ها و روغن ها می شود.

و فاضلاب را تصفیه وبار آلودگی آن را به شدت پایین می آورد وبرای ورود به مراحل بعدی تصفیه آماده می کند.

و با محدود کردن جریان فاضلاب از انسداد لوله ها جلو گیری می کند.

امروزه در برخی از هتل ها و اماکن گردشگری و رستوران های بزرگ و حتی برخی از شرکت های بسته بندی گوشت و مرغ با تصفیه کامل  فاضلاب ، آب مورد نیاز فضای سبز و شتشوی محیط را فراهم نموده و در مصرف آب و هزینه ها صرفه جویی می کنند.

انواع  مخزن چربی گیر

مخزن چربی گیر دارای دسته بندی های متفاوت و زیادی می باشد.

که براساس نوع جنس بدنه و نوع متریالی که در ساخت استفاده می شود.

به پنج دسته استیل ،کامپوزیت ،فایبر گلاس ،پلی اتیلن و بتنی تقسیم می گردد که در ادامه هریک را توضیح می دهیم .

1: چربی گیر استیل :

چربی گیر استیل ،ضد زنگ می باشد و به نوعی بهترین نوع این مخزن در سراسر جهان به حساب می آید.

اما چون گران می باشد و هزینه بالایی برای خریدار به همراه دارد، خیلی مورد استفاده قرار نمی گیرد.

به طور متوسط عمر مفید مدل های استیل این دستگاه بین 10 تا 15 سال می باشد.

• بهترین نوع چربی گیر از نظر کیفیت می باشد
• بوی بد و ناخواسته را از بین می برد .
• دون خوردگی ساخته می شود و به هیچ عنوان دچار خوردگی و زنگ زدگی نمی شود .
• در برابر دمای فاضلاب خروجی مقاومت بالایی دارد
• ممکن است هنگام تمییز کردن دچار خراشیدگی بشود
• تمیز کردن و شستن آن کمی حساس است و به دقت زیادی نیاز دارد.
• در طولانی مدت قطعات آن دچار آسیب می شوند .
• در ابعاد کوچک تر نا کار آمد می باشد .
• وزن سنگین و بالایی دارد و جایگزین کردن آن بسیار دشوار است .

2: چربی گیر پلی اتیلن

بدنه این نوع از مخزن از پلی اتیلن می باشد که از مقاومت بسیار بالایی در برابر مواد شیمیایی ،اسیدهای خورنده و نمک ها دارد.

یکی از معایب بزرگ این مدل این است که پلی اتیلن یک ماده به شدت چربی دوست می باشد.

این بدین معنا است که چربی به بدنه حوضچه می چسبد و ممکن است کارایی دستگاه کاهش پیدا کند.

البته برای حل این مشکل ،بدنه آنرا عایق حرارتی می کنند تا عملیات خنک کاری و جدا سازی با سرعت بالا و کیفیت عالی انجام پذیرد.

• تمیز کردن آن آسان ، بی نقص و سریع می باشد.
• باعث رشد باکتری یا قارچ نمی شود.
• نصب آسان و راحت
• از مواد کاملا قابل بازیافت ساخته شده است.
• با توجه به عایق کاری مناسب و کیپ شدن درب آن از پخش بوی احتمالی جلوگیری می کند.
• تا حدود 95 درصد مواد جامد وذرات چربی را از فاضلاب جدا می کند.

3: چربی گیر فایبر گلاس

فایبرگلاس ترکیبی از مواد پلیمری و الیاف پشم شیشه می باشد.

که به اشکال استوانه ای یا مکعب مستطیل تولید می شود.

شکل استوانه ای این نوع باعث می شود دارای گوشه های کمتری باشد و عملیات نصب و تمیز کاری راحت تر شود .

• با وجود سبکی وزن ،استحکام بالایی دارد.
• دچار خوردگی نمی شود و دمای بالا را تحمل می کند.
• چربی گریز و آب دوست می باشد.
• دارای طول عمر طولانی است.
• بسیار سفت و سخت است و نمی توان آنرا به راحتی نصب کرد و ممکن است اتصالات آن به درستی به هم وصل نشوند و دچار نشتی یا شکستگی شود.

4: چربی گیر بتنی

قدیمی ترین نوع مخازن چربی گیر می باشد که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد.

و عمر مفید آن با توجه به کیفیت سیمان بتن ،به طور متوسط کمتر از 10سال می باشد.

هرچند بدنه داخلی و خارجی آن را ایزوگام می نمایند اما تمیز کردن آن بسیار سخت و دشوار می باشد.

و بهره وری خیلی کم و خاصیت خوردگی بالا در برابر مواد اسیدی و نصب اتصالات فولادی و نصب دشوار و سخت آن باعث شده که کمتر مورد استفاده قرار گیرد .

از نظر نوع سیستم و مکانیسم کارکردن دستگاه دگریسر به دسته های زیر تقسیم شوند:

دستی :

یکی از رایج ترین و پر استفاده ترین دستگاه ها در مکان های کوچک است و در سایز های مختلف تولید می گردد.

به راحتی زیر سینک ظرف شویی نصب می گردد و بصورت دستی تمیز می گردد.

 مقدمه کشورها در گردشگری

کشورها در گردشگری: در دنیای رقابتی رو به فزاینده بازاریابی گردشگری، هر منطقه یا مقصد یک جستجوی همیشگی و ثابت برای یک محصول منحصر به‌ فرد برایتمایز دادن آن مقصد نسبت به دیگر مقصد ها است.

غذاهای محلی یا خوراک‌ های منحصر به‌ فرد یک منطقه، از منابع متمایزی‌ اند که ممکن است به‌ عنوان ابزارهای بازاریابی برای جلب بیشتر بازدیدکنندگان استفاده شوند.

به عبارتی، از آغاز سفر و گر دشگری، غذا نقش مهمی در تجربه سفر گردشگران داشته‌ است. درواقع، همه مسافران باید در سفر غذا بخورند و بدین ترتیب در تجربه غذایی وارد می‌ شوند.

غذاخوردن در سفر، با ایجاد لذت در گردشگران به‌ عنوان یک عامل کششی، گردشگران را به مقصد جذب می‌ کند.

علاوه بر این، چگونگی خوردن غذای محلی، فرایند آماده‌ سازی غذا و طعم و مزه غذای محلی، تمایز فرهنگ محلی را نمایان می‌ کند.

جشنواره غذا یکی از رویداد هایی است که در محدوده زمانی خاص و معمولی مبتنی بر نوع فرهنگ جوامع، به‌ منظور ارتقای غذای محلی مقصد برای گردشگران داخلی و خارجی برگزار می‌ شود.

که می‌ تواند تمامی این عوامل را در خود نمایان کند و در معرفی هویت فرهنگی منطقه نقش به‌ سزایی داشته باشد.

گروه بین و المللی طرح و ساخت پرسا در حوزه های طراحی فودکورت و گاسترونومی مشغول به فعالیت می باشد.

گردشگری غذا و خوراک مفهومی است که وقتی مطرح می‌ شود در خود دلالت‌ های سودمندی برای رشد اقتصادی به همراه دارد.

گردشگری غذا به بازدید یا مسافرتی ارجاع دارد که انگیزه اصلی آن غذا و نوشیدنی است؛

در نتیجه، مهم‌ ترین انگیزه برای افراد در این نوع از گردشگری علاقه به تجربه غذا و نوشیدنی است.

که به‌ علت متفاوت‌ بودن با خوراک روزمره یا بستر فرهنگی که در آن ارائه می‌ شوند.

تصویر پایدار از آن مقصد در ذهن برجای می‌ گذارند.

در واقع، نظام غذایی را عنصری از میراث فرهنگی اقوام می‌ توان تلقی کرد که در خود، فرهنگ‌ های مادی و غیرمادی را به‌ طور هم‌ زمان حمل می‌ کند؛

میراثی که دانش بومی، ذائقه، عادت، روابط اجتماعی و ترجیحات و ابعاد متنوع دیگری را حمل می‌ کند که از گذشته وام گرفته است.

به عبارتی، غذاهای بومی، بهترین راه درک میراث و فرهنگ ناملموس مقصد ها است.

گاسترونومی علم ارتباط بین غذا و فرهنگ است.

گردشگری غذا یک‌ زبان مشترک است و مهم‌تر اینکه یک حق جهانی است؛

مانند هر زبان دیگری برای ارتباط، اشتراک در احساسات، عواطف و هیجان به کار گرفته می‌شوند (ایزدی).

گردشگری غذا در سال 1998 ابداع شد و منشأ آن سفرهای بین‌ المللی افرادی بود که با هدف تجربه‌ کردن آشپزی و غذاهای متفاوت، به سفر می‌ رفتند.

این انگیزه در مسافرانی ایجاد می‌ شد که به دنبال دریافت غذاها و آشپزی‌ های یک مقصد خاص، به آنجا سفر می‌ کردند.

همان‌طور که اسمیت اشاره کرده است، این نوع گردشگری ممکن است به‌ عنوان سفری تعریف شود که محصولات غذایی (از کشاورزی تا مدارس آشپزی) محرک و انگیزه ما هستند (امین).

به عبارت‌ دیگر، سازمان جهانی گردشگری گاسترونومی را تجربه گردشگر در ارتباط با غذا و محصولات و فعالیت‌های مرتبط در هنگام مسافرت تعریف می‌ کند.

محرک‌های این نوع گردشگری در تلاش‌ اند تا رونق و فعالیت اجتماعی و اقتصادی را در فضای ارزشمند شهری به وجود آورند.

و منجر به پویایی و سرزندگی بیشتر این بخش‌ها باشند.

سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) با ایجاد پروژه شبکه شهرهای خلاق، غذاهای خاص، غذاهای معتبر و برخی سیستم های غذایی را به عنوان میراث جهانی شناسایی کرده‌ است.

در مجموع 36 مکان در کشورهای مختلف در فهرست شهرهای خلاق یونسکو گنجانده شده‌ است.

براساس گزارش یونسکو  سه کشور فرانسه، ژاپن و ترکیه پذیرای بیشترین گردشگر در حوزه گردشگری گاسترونومی است.

فرانسه:

کشور شماره یک در گردشگری غذا، فرانسه است. بسیاری از غذاها از غذاهای فرانسوی می‌ آیند و در تالارهای جهانی مانند کروسان، کرپ، باگت، راتاتوی و غیره غوطه ور شده اند. فرانسه همچنین مسئولیت مدیریت واحدهای غذایی را بر عهده دارد زیرا در اقلام و نحوه سرو غذا، رفتار پیشخدمت ها و ارائه ظروف پیشتاز است.

اولین بار در سال ۱۹۳۵ بود که «کارنونسکی» فقید، منتقد بزرگ غذا و مشهور به شاهزاده گاسترونومی، لیون را پایتخت گاسترونومی جهان معرفی کرد.

اکنون که 82 سال از زمانی که این حماسه مشهور به نفع آشپزی لیونی ساخته شده می‌ گذرد.

همچنان لیون با این عنوان شناخته می‌ شود.

دلایلی که متخصصان و کارشناسان بر اساس آن این ادعا را مطرح می کنند به شرح ذیل است:

1. مکان شهر در کرانه رودخانه‌های رون و سایون

برخی استدلال می کنند که این چیزی نیست که لیون را در جهان پیشرو می کند بلکه آن چیزی که در اطرافش وجود دارد موجب این مسئله می‌ شود.

این شهر در محل تلاقی رودخانه‌ های رون و سایون، بوژوله در شمال و بورگاندی در جنوب قرار دارد و کوهپایه‌ های آلپ به‌ قدری نزدیک هستند.

که اثر آلپی روی شهر می‌ گذارند.

همه اینها باعث شده که لیون خاک بسیار حاصلخیزی داشته که محصولات کشاورزی و دامی با کیفیتی را تولید می‌ کنند.

​

2. بازار غذای «لیال دو لیون پُل بوکوز»

محصولات با کیفیتی که در مورد آن صحبت کردیم به کجا میروند؟

طبیعتا بازار «لیال دو لیون» که در سال 1971 افتتاح شد.

این بازار سرپوشیده، سرآشپزهای برتر لیون را با مواد با کیفیت بومی تامین می‌کند.

کسانی که با آشپزی لیونی آشنا هستند ممکن است که یک یا دو سر آشپز معروف را در حال گشتن در غرفه ها و معامله با فروشندگان تشخیص دهند، از جمله پُل بوکوز که نامش از سال ۲006 به نام بازار به جهت اعتبار افزوده شد.

3. شراب و مزارع انگور معروف آن

4. بخاطر کیفیت نانوایی‌ها، شیرینی‌پزی‌ها و شکلات فروشی‌ها

فقط بخاطر آشپزی باکلاس و ممتاز نیست که لیون برتری می‌ یابد.

این شهر با نانوایی‌ ها، شیرینی‌ پزی‌ ها و شکلات فروشی‌ های تاریخی حتی در سطح فرانسه، متبرک شده است.

​

5. شهرت «پُل بوکوز»

پل بوکوز سلف آشپزی در لیون بود و همچنین پدر توسعه گاسترونومی در فرانسه محسوب می‌ شود.

لیون تنها شهر دنیاست که می‌توان در آن اصالت آشپزی «بوکوز» را تجربه کرد.

6. تخصص لیونی

احتمالا بیشتر از هر شهر دیگر روی کره زمین، آشپز های لیون هویت بخصوصی در کارشان دارند.

که این هویت مبتنی بر مواد ارگانیک است که از طریق نسل های عاشق غذا منتقل شده است.

دستورهای غذایی بخصوصی بع عنوان امضای این آشپزی شناخته می‌ شود.